Κάπως έτσι τα έλεγε ο Αγάς, ένας από τους κακούς του βιβλίου του Καζαντζάκη «ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Μάλιστα δεν ήταν ο χειρότερος, ο χειρότερος ήταν μάλλον ο παπάς.
Έχω χρόνια να πάω στο σόου των Φώτων. Για μια φορά, άντε δυο, έχει πλάκα να βλέπεις κάτι τύπους να κάνουν αγώνα ποιος θα πιάσει το σταυρό και η πλάκα είναι πως συνήθως γίνεται σε βρώμικα νερά, που και να με πλήρωναν, δε θα έπεφτα μέσα.
Στα Τρίκαλα φέτος είχαμε τον ορισμό των Χριστιανών, σύμφωνα με τον Αγά του Καζαντζάκη. Πέταξε ο παπάς το σταυρό, πήγαν κάμποσοι να τον πιάσουν και πλακώθηκαν στο ξύλο για το ποιος θα πάρει την… ευλογία! Εντάξει, είχε πλάκα, να το κάνουν ξανά.
Μερικοί πλακώνονται μεταξύ τους στα λασπόνερα κι άλλοι παρακολουθούν. «Θα σκοτωθούν τώρα» είπε με χαρά ο παπάς. Όπως «σκοτώνονταν» οι κότες στο χωριό, όταν τις τάιζα, αυτό μου θύμισαν περισσότερο. Μόνο που εδώ δεν υπάρχει πίτουρο. Ή μήπως υπάρχει;
Σίγουρα υπάρχει. Γιατί, αν το καλοσκεφτούμε, αυτό γίνεται, κι όχι μόνο με τους Χριστιανούς: Κάποιος «μεγάλος», δήθεν για κάτι σπουδαίο, δίνει εντολή και σκοτώνονται μεταξύ τους οι «παρακατιανοί».
«Ντροπή» είπε η Καλλιόπη, η θεούσα, μόλις το είδε. Είναι όντως ντροπή μαντράχαλοι να παλεύουν ημίγυμνοι στο νερό, είναι όμως πολύ χειρότερο, όταν είναι οπλισμένοι μέσα σε στολές και πυροβολούν τους «άπιστους».
Είναι όντως ντροπή. Αλλά η ντροπή δεν είναι φετινή, ούτε μόνο στα Τρίκαλα. Τα έθιμα αυτά σκοπό έχουν την υποταγή του ανθρώπου. Για την ευλογία του ανύπαρκτου Θεού, «το θέλημα Του», που στην πραγματικότητα είναι θέληση των εξουσιαστών, οι άνθρωποι εξαθλιώνονται και παλεύουν μεταξύ τους.
Όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, οι θεατές το γλεντάνε καθήμενοι αναπαυτικά στα καθίσματα του Κολοσσαίου της πίστης! Φυσικά πιο χαρούμενοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί, που θέλουν υπάκουους σκλάβους που θα κάνουν κυριολεκτικά οτιδήποτε, χωρίς να κάνουν ερωτήσεις ή να σκεφτούν.
Εδώ έχει δίκιο ο Αγάς, Γιουσουφάκι μου. Εδώ είναι η Παράδεισος φτάνει να είσαι Αγάς, παπάς, ή κάτι παρόμοιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου