Άντε βγάλε άκρη

Καλλιόπη, αγάπη μου, τη βλέπεις την κατάσταση. 

- Πως δεν τη βλέπω, Μήτσο μου, δεν μπορούμε πια να ζήσουμε. 

Η ακρίβεια είναι αντίστοιχη αυτής της κατοχής. Οι τιμές ανεβαίνουν με την ώρα. Οι λογαριασμοί είναι φαρμάκι… 

- Έχεις δίκιο, Μήτσο μου, μαύρη αγορά. 

Κι από επιτελικό κράτος είδες. Ο Βόλος έγινε Ατλαντίδα.

- Είδα, Μήτσο μου, πνίγηκαν κι άνθρωποι, καταστράφηκαν σπίτια, ζώα σαπίζουν τόσες μέρες. Αμ οι φωτιές; Κάηκε η Ελλάδα, πάει!

Οπότε πρέπει να κάνουμε κάτι γι αυτό. 

- Να κάνουμε Μήτσο μου, αλλά εκτός από την προσευχή τι να κάνω; Δεν έχουμε και τίποτα.

Να ψήφιζες Λαϊκή Συσπείρωση μπας και φτιάξουν λίγο τα πράγματα.

- Μήτσο μου…

Το ξέρω αυτό το ύφος, για λέγε.

- Ε να, είναι ένας που κατεβαίνει με τη ΝΔ και μου υποσχέθηκε…

Άστο αγάπη μου. Βάλε το σανό να φάμε, κι ας αφήσουμε τα πολιτικά.

- Θύμωσες;

Όχι καρδιά μου, τι να θυμώσω; Εγώ σ’ αγαπάω. Μπορεί να μην είσαι Αϊνστάιν, αλλά έχεις άλλα χαρίσματα.

- Μήτσο, με λες ηλίθια; 

Όχι καρδιά μου. Πως σου πέρασε τέτοια ιδέα; Απλά για πες μου, πόσες φορές σου έταξαν και πόσες φορές τήρησαν τις υποσχέσεις τους;

- Τώρα τι να σου πω; 

Τίποτα!   

Προσλήψεις λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Καθίστε σύντροφοι να κάνετε θεωρία. Ρουσφέτι, αυτό είναι η εξήγηση. Υπόσχεση, σανό. Αυτό που θέλει να ακούσει το πρόβατο. Τρώει και νομίζει πως το φροντίζουν κι όχι πως είναι για άρμεγμα, κούρεμα και σφαγή.