«Happy end» αλλά όχι για όλους

Το έργο το έχω δει ξανά. Ξέρω λοιπόν το happy end. Κατά τον Πόλεμο του Κόλπου, κάμποσοι Έλληνες βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στο Ιράκ και το Κουβέιτ. Τότε δεν είχαμε προεκλογική περίοδο, αλλά ο αποστάτης που κυβερνούσε, κάλεσε τον Ανδρέα Παπανδρέου να ασκήσει όλη του την επιρροή, ώστε να βρεθούν οι συμπατριώτες μας στην Ελλάδα. Αυτό και έγινε.

Σήμερα ο υιός είναι πιο αδίστακτος. Περιμένει να υπάρχει κάμποσο σασπένς και μετά θα φέρει τους Έλληνες που τραυματίστηκαν, μπορεί και κάμποσους άλλους, ακριβώς γιατί είναι προεκλογική περίοδος. Αλλιώς ούτε που θα ασχολούνταν οι πετσωμένοι ΑΡΔ. Ευτυχώς οι τραυματίες είναι σε νοσοκομείο. Θα μου πείτε «Νοσοκομείο στο Σουδάν εν καιρώ πολέμου». Θα μεταφερθούν εδώ, απλά ετοιμάζουν πρώτα το σόου, τη φιέστα, μπας και ρεφάρουν με το έγκλημα των Τεμπών. Έτσι σκέφτονται.

Θα έχουμε λοιπόν «Happy end» αλλά όχι για όλους. Οι κάτοικοι του Σουδάν θα ζήσουν μια ταινία τρόμου χωρίς τέλος όποια μαριονέτα των ιμπεριαλιστών επικρατήσει… 

Βέβαια όταν χιλιάδες απελπισμένοι πρόσφυγες θα θελήσουν να έρθουν στη χώρα μας, τα ίδια παλιοτόμαρα που θα κάνουν το σόου εδώ, θα τους πουν το γνωστό ρατσιστικό «γιατί δεν μείνατε στη χώρα σας να πολεμήσετε;»