Ιμπεριαλιστές, τον πούλο!

 29 Απρίλη 1975. Μια ωραία ανοιξιάτικη μέρα οι ιμπεριαλιστές Αμερικανοί και οι μαριονέτες τους, προδότες, υποστηρικτές της δικτατορίας τσακίζονται από το Βιετνάμ. 

Ο πόλεμος του Βιετνάμ τελειώνει με το θρίαμβο του λαού, των κομμουνιστών. Οι ήρωες του στρατού του Βορείου Βιετνάμ και των ανταρτών Βιετκόνγκ (Βιετναμέζων κομμουνιστών) κατατρόπωσαν το στρατό των ΗΠΑ και των υποτακτικών τους σε ένα πόλεμο που κράτησε σχεδόν 20 χρόνια. 

Όταν άρχιζε το 1955, κανείς από τα γεράκια του Πενταγώνου δεν περίμενε αυτή την εξέλιξη. Οι ΗΠΑ ήταν και είναι υπερδύναμη ενώ ο στρατός του δικτάτορα - μαριονέτα ήταν «στα χαρτιά» πανίσχυρος: 1.830.000 Αμερικάνοι σύμμαχοί τους και υποστηρικτές του διεφθαρμένου καθεστώτος έναντι μόλις 461.000 αποφασισμένων κομμουνιστών. Για την υπεροχή σε βαριά όπλα, αεροσκάφη κλπ, ούτε λόγος. Οι κομμουνιστές είχαν ελάχιστα όπλα, παλιάς κατασκευής αρχικά ό,τι πήραν από τους Ιάπωνες και Γάλλους αιχμαλώτους, ενώ οι εχθροί είχαν τα πάντα.  

Οι κομμουνιστές είχαν όμως κάποια σημαντικά πλεονεκτήματα: Εμπειρία, υψηλό ηθικό, υπομονή, επιμονή, απίστευτο σθένος και κουράγιο. Είχαν επίσης την ευτυχία να έχουν άξιους ηγέτες που χρησιμοποίησαν τις κατάλληλες τακτικές ανταρτοπόλεμου, ώστε να πολεμήσουν όπως ήθελαν αυτοί, κι όχι όπως οι ιμπεριαλιστές. 

Ο Χο Τσι Μιν ήταν μια προσωπικότητα που θα πάρει τη θέση της δίπλα στον Λένιν, τον Στάλιν και τον Μάο, ως μια από τις πλέον εξέχουσες μορφές του κομμουνιστικού κινήματος όπως έγραφαν οι Times του Λονδίνου. 

Όσο για το βετεράνο στρατηγό  Γκιαπ, νικητή του Ντιέν Μπιέν Φου, της μάχης που τσάκισε τους Γάλλους αποικιοκράτες, ήταν ο καλύτερος στρατηγός της εποχής του, αφού διδάχθηκε όχι σε στρατιωτική σχολή, αλλά στο πεδίο της μάχης.

Φυσικά η βοήθεια τόσο από την ΕΣΣΔ, όσο και την Κίνα, ήταν ανεκτίμητη. 

Ο αγώνας για Ελευθερία ήταν πολύ σκληρός. Οι ΗΠΑ χτύπησαν αμάχους, βομβάρδισαν πόλεις, κατέστρεψαν ως και τη βλάστηση του Βιετνάμ, δηλητηρίασαν, βασάνισαν, έκαψαν, μιμήθηκαν τους Γερμανούς ναζί, τους Γιαπωνέζους και Γάλλους κατακτητές. Όμως οι κομμουνιστές όχι μόνο άντεξαν αλλά κέρδισαν!

Η Απελευθέρωση της Σαϊγκόν (πρωτεύουσας τότε του Νότιου Βιετνάμ) σηματοδότησε το τέλος του αιματηρού πολέμου του Βιετνάμ. Στις 30 Απριλίου 1975 η χώρα ενώνεται.

Ας θυμηθούμε τι έγινε:

Ο στρατός του Β. Βιετνάμ, υπό τη διοίκηση του στρατηγού Văn Tiến Dũng , ξεκίνησε την τελική επίθεση στη Σαϊγκόν στις 29 Απριλίου 1975, με έναν ισχυρό βομβαρδισμό πυροβολικού. Μέχρι το απόγευμα της επόμενης μέρας με τη βοήθεια των Βιετκόνγκ είχε καταλάβει τα σημαντικά σημεία της πόλης ύψωσε τη σημαία του πάνω από το προεδρικό μέγαρο του Νοτίου Βιετνάμ.

Οι απώλειες τους ήταν 108 νεκροί και 9 κατεστραμμένα οχήματα. Ο εχθρός είχε πάνω από 31.000 νεκρούς, τραυματίες, αιχμαλώτους, αλλά και λιποτάχτες, οι οποίοι αλαλιασμένοι φόραγαν πολιτικά ρούχα και προσπαθούσαν ποδοπατώντας αλλήλους να την κοπανήσουν με τα αμερικανικά ελικόπτερα. 

Πως όμως έφτασαν στο θρίαμβο; Ο πόλεμος προκάλεσε τεράστιες απώλειες σε ΗΠΑ και υποτακτικούς. Η κοινή γνώμη των ΗΠΑ πίεσε ώστε να σταματήσει η «αιμορραγία» από τον πόλεμο του Βιετνάμ. Οι ΗΠΑ θεώρησαν πως ο καλά εξοπλισμένος στρατός του Νότιου Βιετνάμ θα μπορούσε να συνεχίσει τις επιχειρήσεις. Οι ίδιες είχαν πάνω από 58.000 νεκρούς αλλά και 8.000 αεροπλάνα που καταρρίφθηκαν! Τα έξοδα άγγιξαν τα 900 δισεκατομμύρια δολάρια, ξεπερνώντας κατά πολύ αυτά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (664 δισεκατομμύρια)!

Η ταχύτητα όμως με την οποία κατέρρευσε o στρατός του Νοτίου Βιετνάμ το 1975 ήταν έκπληξη για όλους. Ο στρατός των Βορείων συνέτριψε υπεράριθμες και καλλίτερα εξοπλισμένες μονάδες όπως πχ στη μάχη του Ban Me Thuot: 78.300 στρατιώτες των υποτακτικών με 488 άρματα και υποστήριξη αεροπορίας διαλύθηκαν εντελώς από 65.141 στρατιώτες του Βορρά με μόλις 57 άρματα μάχης, οι οποίοι μετρούσαν 800 νεκρούς! Παρόμοιες μάχες έδειξαν πως οι στρατιώτες του Νότιου Βιετνάμ δεν είχαν καμία διάθεση να πεθάνουν για ένα αυταρχικό προδότη, που ξεπουλούσε την πατρίδα του στους Αμερικάνους, για τους πλούσιους εκμεταλλευτές μαφιόζους. 

Η μάχη της Σαϊγκόν ήταν ο επίλογος της επιτυχημένης εκστρατείας του 1975 όπου ο θεωρητικά πανίσχυρος στρατός των Νοτίων διαλύθηκε εντελώς. Οι ηγέτες του Βορείου Βιετνάμ έκριναν πως ήταν ένα αναπάντεχο δώρο, μια τεράστια ευκαιρία, να τελειώσει ο πόλεμος, αφού ούτε οι ίδιοι πίστευαν πως ο εχθρός θα διαλύονταν με λίγες τουφεκιές! Πρέπει όμως να πούμε πως και τα σχέδια μάχης που κατέστρωσαν οι κομμουνιστές στρατηγοί ήταν έξοχα. Τολμηρά αλλά σχεδιασμένα στην παραμικρή λεπτομέρεια, υαλοποιούνταν από αποφασισμένους, θαρραλέους άντρες κυκλώνοντας τον εχθρό, αποκόπτοντας τον ανεφοδιασμό, αιφνιδιάζοντας τον.

Στην τελική μάχη της Σαϊγκόν η αναλογία ήταν 6 προς 1 υπέρ των κομμουνιστών. Η κατάσταση είχε αλλάξει εντελώς. Στην ουσία τρομοκρατημένοι προδότες προσπαθούσαν να φύγουν με τα ελικόπτερα των καθαρμάτων που τους υποστήριζαν χωρίς καμία διάθεση να ρισκάρουν τη ζωούλα τους. Στα τσακίδια.