Τραγουδώντας στη φωτιά.

"Το 64 ξέσπασε μία μεγάλη πυρκαγιά στη Ρώμη, η οποία κατέστρεψε τα δύο τρίτα της πόλης. Αμέσως διαδόθηκε, πως ο Νέρωνας είχε προκαλέσει τη φωτιά για να εμπνευσθεί και πως όσο την παρακολουθούσε, απάγγελνε στίχους και έπαιζε τη λύρα του. Για να βγάλει την κατηγορία από πάνω του, έριξε την ευθύνη στους χριστιανούς και διέταξε την τιμωρία τους. Έτσι άρχισε η πρώτη μεγάλη καταδίωξη των χριστιανών στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Αφού κατεσβέσθη η πυρκαγιά, ο Νέρων προχώρησε σε ένα μεγαλεπήβολο και πολυέξοδο σχέδιο οικιστικής αναμόρφωσης της πρωτεύουσας. Για τον εαυτό του έφτιαξε ένα πολυτελέστατο ανάκτορο, που το ονόμασε Domus Aurea (Χρυσούν Μέγαρον) και μέσα σε αυτό υπήρχε ένα πελώριο άγαλμά του, ύψους 30 μέτρων. Το παλάτι αυτό είχε αμέτρητες αίθουσες, εσωτερικούς κήπους και χιλιάδες υπηρέτες. Έτσι ο Νέρωνας απολάμβανε να ζει μέσα στην χλιδή και την πολυτέλεια. Μα όταν τα χρέη του έφτασαν στο απροχώρητο, ήρθε η συμφορά. Η βαριά φορολογία και η κακή διοίκηση έκαναν το λαό να επαναστατήσει".

Πολλές οι ομοιότητες. Ο χουντικούλης το είπε: Κάποτε τα δάση θα καίγονταν. Κι ενώ καίγεται ο τόπος αυτός και οι κόλακες τραγουδούν. "Θα αποζημιωθούν οι πληγέντες"! - Και το δάσος; Ποιος το υπολογίζει το δάσος; Κάποτε ψήφιζαν τα δέντρα, τώρα μόνο τα ζώα. 

Ως άλλος Νέρωνας θα επωφεληθεί. Κι αυτός και οι κολλητοί του. Ανεμογεννήτριες, καταπατήσεις, αυθαίρετα, ρουσφέτι να γίνεται. 

Στο μεταξύ τα τρολ του κατηγορούν την εντελώς ανύπαρκτη αντιπολίτευση! Βέβαια δεν τους πιστεύει κανείς, αλλά γι' αυτό πετσώνονται οι ΑΡΔ. 

Τουλάχιστο οι Ρωμαίοι επαναστάτησαν. Εμείς να δούμε τι θα κάνουμε. Προς το παρόν καιγόμαστε.