Γεια και σε σένα. Πως από δω;
«Ήρθα να πάρω μερικά καθάρματα στην Κόλαση και με την ευκαιρία να τα πούμε λιγάκι».
Γνωστά καθάρματα;
«Μπα κάτι φασισταριά, κωλόγεροι οι περισσότεροι. Έδερναν τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Κάποιοι από αυτούς εξομολογούνταν στους παπάδες (αυτοί είναι ακόμα χειρότεροι), μεταλάβαιναν και περίμεναν να πάνε Παράδεισο χα - χα!»
Μα αν εξομολογηθείς υποτίθεται συγχωρούνται οι αμαρτίες σου.
«Μήτσο, αυτά τα λέει το παπαδαριό που, όπως ξέρεις, λένε πολλά παραμύθια. Ένας έδερνε τη γυναίκα του καθημερινά. Διάφοροι λόγοι, ο πραγματικός ήταν γιατί ήταν μαλάκας. Ξέρεις πόσες φορές είπε πως το μετάνιωσε, πόσες είπε «δε θα το ξανακάνω»; Τι περιμένεις να κάνει ο Θεός; Τον έστειλε στο Διάολο, αυτό που έπρεπε να κάνει η γυναίκα του».
Σωστό και δίκαιο.
«Με την ευκαιρία να πω πως είμαστε παρεξηγημένοι εμείς οι διαόλοι. Τιμωρούμε τους κακούς. Μάλιστα τιμωρούμε κυρίως τους πλούσιους, αυτούς που δεν τιμωρούν τ’ ανθρώπινα δικαστήρια. Γιατί ο πλούτος που αποκτήθηκε από την εκμετάλλευση των συνανθρώπων είναι από τις χειρότερες αμαρτίες.
Πριν λίγες μέρες πχ πήρα μια σκατόγρια που έκανε δήθεν φιλανθρωπίες, ενώ εκμεταλλεύονταν τον πόνο μικρών παιδιών. Η αλήθεια είναι πως η Κόλαση είναι μια παρηγοριά, όταν υπάρχει τόση αδικία».
Μήπως τα παραλές;
«Όχι Μήτσο μου, οι άνθρωποι το παρακάνουν. Όπως είπε κι ένας Μπαλάσκας δέρνεις τη γυναίκα σου πολλές φορές, αλλά μην το παρακάνεις. Εσύ τη δέρνεις την Καλλιόπη; Μπορεί να το γουστάρει…»
Διαολάκι, θα σε πάρει ο διάολος!
«Σε πειράζω, τι πειρασμός είμαι; Ξέρω τις απόψεις σου. Έχεις δίκιο, το ξύλο βγήκε από την Κόλαση, αλλά καταφέραμε να πούμε πως βγήκε από τον Παράδεισο! Α ρε Αλίκη, που μόλις τις έφαγες ερωτεύτηκες, αφού ξύπνησε μέσα σου η μαζόχα! Το παθαίνουν κι άλλες…»
Τι κάνετε στους σατράπες στην Κόλαση;
«Ό,τι ακριβώς έκαναν στα παιδιά και στις γυναίκες, όσο ζούσαν. Ξύλο καταραμένο, ξύλο καθημερινό, ξύλο με τη σέσουλα. Αλλά δεν τους στέλνουμε και στο Νοσοκομείο. Δεν έχουμε ΕΣΥ στην Κόλαση. Ούτε εσείς θα έχετε σε λίγο.
Γαμώτο άργησα! Πρέπει να τους πάω κάτω, είναι ώρα για τις πρωινές τους φάπες. Τσάο Μήτσο, τα ξαναλέμε…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου